Sagopa Kajmer-Raffine-EvveLa eLveda

EVVELA ELVEDA
Çocukluğumda çocukluğuma inmek gibi bişey bu.
Dengesizdilim susar ve içer su.
Bi şarkım olsun dedim hayata bi katkım.
Çok verdim lakin aldığğım az. Son nefesi çektim çukru kaz.
İçime kordu çöktü lanetin. Çok mu naletim neyim ben.
İçime gömdüğüm bu defni kimse çözemez.
Kalbim tek başınada atar destek ünite istemez.
Gördüklerimi açıklaman gerekmez.
Bir kefene iki baş sığdır. Benimle olan her daim sağdır.
Tanrım yağmur yağdır yeryüzünde pislik çok.
Yalanlarından yanlış yokta, doğrular dökülürken dilimden, benden kötüsü yok.
İçimde saklı kalbe saklı ok.
Be hayatın anlamı çekip gideceksen amacı neydi ümitlerinin.
Selvi boylu karalar bağlı.
Derman olmak isterler sollu sağlı, istemez canım.
Zorlu derdim anatılmaz içte saklı.
Gönlüm yasaklı.
(Nakarat)
Elveda sözcüklerimi önüne koydum evvela.
Cebimde kimsesizliğin oyunlarıyla yürüdüm, başımda bela.
Elim kolum çaresiz, en gerekli anlarında benim başım dengesiz.
Sesim kayıtta, her daim ses var kulakta.
Adım saf geçer lugatta, laf çıkar ağızdan hükmün biter.
Ben ne kadar istedim ki ne kadar verdiniz yeter.
Baygın halim kokladım eter.
Yanlış algılandım çok sefer.
Telafiler gecikti ve ben beter.
Aktı zaman akılda kalanlar neler.
Devirmedi, deviremez beni yaman darbeler.
Arbedemden geriye kalan vucuttaki izler.
yanlış nedir, doğru nedir.
yaşamın ikileminde yaşamak zorsa herkez zor insan farkımız nedir.
korkularımızdan korkmanın bilinç altına in bakalım,
orda biraz dur bakalım korku nedir. ( Sana korku nedir ? )
Raffine üstad vergisi bi hitabedir kitabem oluşmakta,
ellerim yazmaktan virane.
baş pervane döner. aklım birkaç aşrın havada.
Uçarken özlediklerim karada.
Çok atmışım söz verirken hayata. ( Ne yazik ki )
(Nakarat)
Elveda sözcüklerimi önüne koydum evvela.
Cebimde kimsesizliğin oyunlarıyla yürüdüm, başımda bela.
Elim kolum çaresiz, en gerekli anlarında benim başım dengesiz