Yaşadığım Şehir Üşüyor Bu Gece...

Mesaj Sayısı : 218 Yaş : 32 Kayıt tarihi : 08/03/07

Bu gece yaşadığım şehir üşüyor.Soğuk bir eylül gecesi,zifiri bir karanlık.
Penceremi açtım,ay yok,yıldızlar yok. Ne dolunayla ışıkların dansı,ne yıldızların şarkıları.......

Rüzgar sert esiyor, vuruyor sanki yüzüme tokatları.. Penceremi kapatıyorum,rüzgarla kavga etmeye gücüm yok artık....Korkuyorum çünkü incinmekten ,hırpalamaktan....

Sessiz gecelerin birindeyim. Kendimle başbaşa kalabildiğim ve kimsenin benden bir şey istemediği zamanlar. Günümün yalnızca benim ,sadece bana ait zamanları..Yaptıklarıma, yapamadıklarıma, özlediklerime,beklediklerime, aşkıma, sevgime ses verdiğim anlar..
Bu sabah işe giderken yolda tanımadığım yaşlı bir teyzeye gülümsedim ve "günaydın" dedim, oda bana gülümsedi, gülümsettik tanımasak ta birbirimizi....
Ama gün içindeki koşuşturmaca bitkin düşürüyor insanı, bir de üstüne üstlük haberler. Haberleri izlemeye korkuyorum.

Nerede kaç şehit verdiğimiz,nerede çatışma, nerede terör, nerede savaşlar ve cığlıklar......Haberlerin ardından futbolcu manken ilişkileri, abuk subuk magazin programları..

"Ne oluyoruz diye soruyorum ?" kendi kendime. Nedir bunlar? Bindik bir alemete gidiyormuyuz kıyamete? Günün stresi üstüne birde hayatın dramı....Kardeşi kardeşe kırdıranlar, sonrada bunları seyredenleri düşündükçe, isyan ediyorum etmem gerekenlere........

Doluyum evet... Bu yüzden değilmi beyaz sayfalar, satır satır çözsün diye bizi, bazen bir yazıda bazen bir şiirde düşlerimizi versin bize, zihnimizin en güzel yerine sessiz gecelerde.......